O mnie
- główna
- O mnie
Monika Kozyrska
Moje bazowe wykształcenie to:
Studia magisterskie: Psychopedagogika specjalna z logopedią
Studia magisterskie: Pedagogika specjalna: Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną.
Następnie ukończyłam studia podyplomowe:
- Edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna
- Autyzm, pokrewne zaburzenia rozwoju i oligofrenopedagogika-edukacja i terapia
- Integracja Sensoryczna
Kursy, szkolenia, edukacja
- Wybiórczość pokarmowa u dzieci
- Praca z dzieckiem z nadpobudliwością psychoruchową
- Logorytmika: ruch, słuch, słowo
- Szkolenie z zakresu diagnozy AAC. Stosowanie oceny efektywności porozumiewania się dzieci niemówiących z użyciem narzędzia: Sprawdź jak się porozumiewam.
- Wdrażanie alternatywnej i wspomagającej komunikacji u dzieci niepełnosprawnych w wieku przedszkolnym
- Sympozjum Szkoleniowe Nowoczesne metody neurosensomotoryczne wspomagające rozwój dzieci, młodzieży i osób dorosłych z dysfunkcjami i zaburzeniami: ADHD, dysleksją rozwojową oraz zaburzeniami umysłowymi, emocjonalnymi, społecznymi i poznawczymi
- Terapia ręki część II. Grafomotoryka
- Terapia ręki część I. Podstawy usprawniania dziecka z MPD i dziecka hipotonicznego
- Wczesne rozpoznawanie zaburzeń i praca z dzieckiem z nieprawidłowym napięciem mięśniowym
- Techniki SAZ w rozwijaniu mowy i komunikacji
- MAKATON stopień I i II
- Program Attention Autism
- Gugohopla. Od zabawy do mówienia. Od samogłoski do zdania obrazkowo-literowego
- Nie patrzy, nie słucha, nie mówi! Od czego zacząć? Diagnoza i trening bazowych umiejętności komunikacyjnych
- Jak pracować z osobami z głęboką wieloraką niepełnosprawnością
- Edukacja uczniów niemówiących, używających alternatywnych i wspomagających sposobów porozumiewania się (AAC)
- Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się osób niemówiących (AAC)
- Alternatywne sposoby porozumiewania się dzieci niepełnosprawnych II stopień
- Arteterapia. Terapia sztuką w pracy dzieci i młodzieży
- Metoda Dobrego Startu: Część teoretyczna i praktyczna
- Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania
- Kinezjologia Edukacyjna „Brain Gym"
- Tłumacz-przewodnik osób głuchoniewidomych
- Sensoterapia
- Trening umiejętności społecznych
- Zasady i dobre praktyki w tworzeniu osobistych narzędzi do komunikacji
- Jak pracować z rodzicami niepełnosprawnego dziecka
- Przygotowanie małych użytkowników AAC do czytania i pisania
- Obsługa i wykorzystanie programu Mówik w terapii osób niemówiących
- Metoda globalnego czytania Glenna Domana
Uwielbiam poszerzać horyzonty, zgłębiać tajniki wiedzy i zdobywać nowe umiejętności.
Każda nowa informacja, każda odkryta metoda stanowi dla mnie kroplę w morzu możliwości. To jak otwieranie drzwi do nieznanych światów, gdzie za każdym razem mogę spojrzeć na rzeczywistość z innej perspektywy. Wraz z każdym nowym poznaniem mam poczucie, że staję się bardziej kompletną i kompetentną osobą.
Niezwykle inspirujące jest uczestnictwo w różnorodnych szkoleniach. Każde z nich to jak otwarcie nowego rozdziału w książce, gdzie mogę zaczerpnąć z bogactwa doświadczeń innych i zgłębić nowe obszary wiedzy. Szkolenia stają się motorem napędowym do działania, zachętą do eksperymentowania z nowymi rozwiązaniami, do wprowadzania innowacji w mojej pracy.
Jednak największymi nauczycielami w mojej drodze edukacyjnej okazali się być moi podopieczni.
To dzięki nim zrozumiałam, że nie wszyscy uczą się w ten sam sposób, że każdy ma swoje własne tempo, preferencje i indywidualne potrzeby. Obserwując ich reakcje, próby porozumienia się, pozyskałam bezcenną wiedzę o komunikacji na różnych poziomach. To właśnie oni nauczyli mnie empatii, cierpliwości i subtelności w zrozumieniu drugiego człowieka.
To nieocenione doświadczenie z moimi podopiecznymi sprawiło, że moje podejście do edukacji i komunikacji stało się bardziej holistyczne i ukierunkowane na indywidualne potrzeby każdej osoby. Dzięki nim rozumiem, że komunikacja to nie tylko przekazywanie informacji, ale również otwarcie serca i umysłu na drugiego człowieka. To nie tylko słowa, ale także gesty, wyrazy twarzy i gotowość do zaangażowania się w drugiego człowieka.
To piękne odkrycie, które cały czas wpływa na moje podejście do pracy z ludźmi i daje mi nieustanną motywację do rozwoju i doskonalenia swoich umiejętności komunikacyjnych.
„Chcesz wiedzieć kim jesteś? Nie pytaj. Działaj. Działanie cię określi i ustali. Z działania swojego się dowiesz" (W. G)
Praca
W ciągu ponad, piętnastu lat mojej pracy zawodowej…
…przeszłam przez różne szczeble edukacji specjalnej i miałam okazję poznać wielu wspaniałych ludzi, którzy nauczyli mnie spojrzenia na świat w zupełnie nowy sposób.
Nauczyli mnie „widzieć” to, co poza zasięgiem wzroku, słyszeć to, co poza zasięgiem słuchu i wyrażać się tak, by nikt inny nie słyszał”. Zrozumiałam, że komunikacja to nie tylko słowa, to wszystko, co robimy i kim jesteśmy.
Każdy z nas ma swój własny „język”, a aby się porozumieć, musimy spojrzeć na drugą osobę przez pryzmat jej działań. To właśnie pozwala nam znaleźć wspólny grunt dla rozmowy.
Każdy człowiek posiada swoją pasję. Ja śmiało mogę powiedzieć, że moją jest pasja do komunikacji z ludźmi, zwłaszcza z tymi, którzy codziennie stawiają czoła różnorodnym wyzwaniom, jakie życie im stawia.
W mojej pracy skoncentrowałam się na dzieciach, ponieważ są szczere w swoim przekazie, nie udają i w prosty sposób wyrażają swoje upodobania i niechęci. Przy tym wszystkim emanują beztroską radością życia, której nam, dorosłym, często brakuje.
Dzieci są niezwykłymi nauczycielami, również dlatego, że potrafią cieszyć się małymi rzeczami, czego my, dorośli, często już nie umiemy docenić. To właśnie w tym tkwi głębszy sens. Obserwując dzieci, uczę się pokory i wdzięczności za życie. To one otwierają mi oczy na prostotę i piękno bycia.
Dzieci mają zdolność do spontaniczności i autentyczności, co czyni ich komunikację niezwykle ekspresyjną i prawdziwą. Ich wyrazy twarzy, gesty, dźwięki i zabawy stanowią swoisty „język dziecięcej szczerości”. Przyglądając się temu językowi, uczę się wrażliwości na subtelne znaki i potrzeby innych ludzi. To fascynujące, jak dzieci potrafią wyrazić swoje emocje i pragnienia bez skrępowania, co często zanika wraz z dorastaniem.
W komunikowaniu się z dziećmi nie chodzi tylko o przekazywanie wiedzy czy instrukcji. To relacja, proces wzajemnej wymiany, w którym uczymy się od siebie nawzajem. Dzieci potrafią zainspirować swoją kreatywnością i otwartością na świat. Ich sposób patrzenia na rzeczywistość pozwala mi na odkrywanie nowych perspektyw i zachęca do ciągłego poszukiwania innowacyjnych metod komunikacji.
Praca z dziećmi sprawia, że codzienność nabiera nowych barw i staje się pełna radości. To w ich obecności odnajduję zrozumienie, współczucie i inspirację, które napędzają moją dalszą drogę zawodową. Dzieci są nie tylko naszą przyszłością, ale także źródłem nieocenionych lekcji, które prowadzą nas ku lepszemu zrozumieniu samego siebie i otaczającego nas świata.
Komunikacja
Komunikacja jest jak niezbadane morze, bogate w różnorodne formy i sposoby wyrażania. Możemy wyrażać swoje myśli i uczucia na niezliczone sposoby, czasem świadomie, a czasem w sposób spontaniczny, wydobywając przekaz z naszych działań.
Aby naprawdę zrozumieć innych i nawiązać głębszą więź, musimy odnaleźć wspólny mianownik, naszą unikalną „językową platformę”. Bez relacji nie ma komunikacji. To właśnie w tym kontekście postrzegam sens komunikacji alternatywnej i wspomagającej.
Dzięki gestom, symbolom czy sztuce możemy odczytać pragnienia i potrzeby naszych podopiecznych, wspierając ich w ich realizacji.
Komunikacja to nie tylko poznanie innych, lecz także okno do zrozumienia samego siebie w interakcji z drugą osobą. Nie istnieje uniwersalna, najlepsza metoda komunikacji, ponieważ każdy z nas ma swoje indywidualne preferencje. Uważam, że powinniśmy czerpać z różnych dostępnych środków, łącząc je w sposób, który jest dla nas najbardziej odpowiedni, aby stworzyć nasz własny, wyjątkowy „język”.
Znak graficzny, ze względu na swoje sprecyzowane znaczenie, ułatwia nam zrozumienie przekazu, gdy jest przedstawiony w formie graficznej. W mojej pracy wykorzystuję różnorodne środki komunikacji, które poznałem dotychczas, łącząc je wedle potrzeb, aby stworzyć przekaz wielomodalny.
W grupach dzieci, z którymi pracuję, każde dziecko ma swoje własne preferencje. Niektórzy preferują gesty, dlatego wykorzystuję Makaton lub elementy języka migowego. Inni komunikują się za pomocą znaków graficznych, więc poszukuję dla nich odpowiedniego systemu graficznego.
Są również ci, którzy wyrażają się poprzez swoje artystyczne wytwory, więc pozwalają im tworzyć sztukę w różnych formach.
Najważniejsze, aby komunikat był zrozumiany i znalazł swoje odzwierciedlenie w odpowiedzi.
Zawsze staram się odpowiadać na każdy komunikat, choć czasami może to być trudne. Ważne, aby nieustannie się uczyć i rozwijać, bo wraz z naszymi doświadczeniami ewoluują również nasze komunikaty.
Jest to piękne, że nasze sposoby komunikacji zmieniają się razem z nami, odzwierciedlając nasz rozwój. Ja również rozwijam się razem z moimi podopiecznymi, ciągle poszukując nowych rozwiązań i staram się tworzyć innowacyjne środki komunikacji.
Projekt e-lekcje
W pracy z dziećmi ze Specjalnymi Potrzebami Edukacyjnymi staram się łączyć różnorodne metody i narzędzia, aby stworzyć otoczenie sprzyjające pełnemu rozwojowi każdego podopiecznego.
Uważam, że w pracy z dziećmi ze SPE, oprócz terapii, nie można zapominać o edukacji. Ważne jest organizowanie sytuacji, które rozwijają wiedzę i umiejętności związane z otaczającym światem. Skuteczne nauczanie dzieci z wyzwaniami rozwojowymi wymaga wyjścia naprzeciw ich indywidualnym potrzebom.
W zmieniającym się świecie potrzeb tradycyjne metody nauczania, oparte w większości na przekazie słownym, często nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.
Dlatego, wychodząc naprzeciw potrzebom, moich podopiecznych chcę dostarczyć im innowacyjne narzędzia oraz zindywidualizowane podejście.
W efekcie powstały e-lekcje, które wyposażone są w różnorodne interaktywne materiały i ciekawe karty pracy. Ta nowoczesna forma dodatkowej edukacji jest nie tylko sposobem na rozwój poznawczy dzieci, ale również stanowi kreatywną formę spędzania wolnego czasu.
Ponadto, poprzez e-lekcje, Rodzic ma okazję do zaangażowania się w edukację swojego dziecka, co umacnia więź rodzicielską. Te zajęcia są również okazją do poznawania najbliższego środowiska społeczno-przyrodniczego w ciekawy i angażujący wiele zmysłów sposób.
Wprowadzenie nowoczesnych narzędzi edukacyjnych, takich jak e-lekcje, przekłada się na elastyczność i dostosowanie procesu nauczania do indywidualnych potrzeb dzieci ze SPE. Interaktywne materiały angażują dzieci, ucząc je w sposób fascynujący i inspirujący a tym samym zachęcają do samodzielnego odkrywania świata. To kompleksowe podejście, które pozwala na skuteczniejszą edukację, a także sprzyja lepszemu zrozumieniu i akceptacji różnorodności wśród uczniów. Dzięki temu dzieci z SPE mogą lepiej radzić sobie w otaczającym ich świecie, co jest naszym wspólnym celem: wspieranie ich pełnego rozwoju i aktywnego uczestnictwa w społeczeństwie.
Moje działania
Nieustannie dążę do tego, aby moje zdobyte doświadczenia i wiedza przenikały dalej, wpływając na rozwój i edukację innych. Jestem zdecydowana na dzielenie się moimi metodami oraz praktyczną wiedzą, która sprawdziła się w mojej pracy.
Prowadzę szkolenia, warsztaty oraz konsultacje zarówno w formie stacjonarnej, jak i online.
Staram się, aby te spotkania były interaktywne i angażujące, umożliwiając uczestnikom zdobycie praktycznych narzędzi do efektywnej pracy z dziećmi ze SPE. Chcę, aby uczestnicy mogli w pełni zrozumieć, jak dostosować metody edukacyjne do indywidualnych potrzeb każdego dziecka.
Wdrażam także aktywności online, gdzie współtworzę społeczność edukacyjną. Możesz mnie spotkać na stronie eduaacja.pl, oraz w social mediach na Facebooku czy Instagramie. Są to miejsca, gdzie mogę dzielić się pomysłami, gotowymi pomocami i cennymi wskazówkami dotyczącymi edukacji dzieci ze SPE.
Poprzez te kanały staram się inspirować innych do podejmowania działań na rzecz rozwoju edukacyjnego dzieci, zachęcając do otwarcia się na różnorodność oraz nowoczesne metody nauczania.
Moim celem jest stworzenie możliwości dla innych dzieci, aby miały szansę na pełny rozwój edukacyjny.
Chcę, aby moja praca i zaangażowanie przyczyniły się do zwiększenia świadomości społeczeństwa na temat potrzeb dzieci ze SPE oraz sposobów skutecznego wsparcia ich edukacji. Dzięki tej, wspólnej drodze, wierzę, że możemy sprawić, że edukacja stanie się bardziej dostępna i efektywna dla każdego dziecka, niezależnie od jego indywidualnych wyzwań rozwojowych.